wo 05-02
Vanaf de Fishriver canyon neem ik de lange route richting Aus. De korte weg heeft meer
asfaltkilometers, maar de lange weg loopt langs de oranjerivier, de grensrivier tussen Zuid-Afrika
en Namibie.
Ik ga er vanuit dat dat een mooiere route is. De komende dagen overnacht ik in Aus. Aus zelf stelt
niet veel voor (minder dan duizend inwoners). 125 km naar het oosten ligt een grotere plaats
Luderitz (13000 inw).
In Luderitz staat vaak veel wind en het is er koud door de koude zeestroming die vanaf Antartica
komt.
Daar overnachten op een campsite zag ik niet zitten. De hele nacht klapperend tentdoek is niet goed
voor je nachtrust. Daarom zal ik daar overnachten in een hostel.
In Aus zit ik op een campsite bij een lodge. Het duitse stel dat ik in twee rivieren tegenkwam waren erg tevreden
over het restaurant van de lodge. Aangezien ik een beetje gammel ben kies ik voor die optie. Wel een
heel gedoe, want de campsite ligt te ver van de lodge om te gaan lopen. Je moet dus de auto pakken,
maar dan kun je de tent niet uitklappen en moet je dat doen als je terugkomt van het eten. Na het
eten wil je zo snel mogelijk je bed in ipv staan te rommelemn met de tent. Het eten was erg goed en
ik voel me weer een stuk beter. Het fijne van Aus en omgeving is dat de
invloed van de zee goed merkbaar is, waardoor het niet zo verschrikkelijk heet is.
Op de foto is mijn plekje op de campsite te zien, onder een boom waar de sociable weavers een nest
hebben gebouwd. Dat is een gigantische constructie waar een boom vaak onder bezwijkt. Er zitten hele
families in die elkaar veel te vertellen hebben en dat gaat s'nachts door. Je went er aan want ik
heb goed geslapen.
