za 08-02
Gisteren was Kolmanskop een groot succes. Het is er schitterend. Rond 06.00u was ik er volgens plan.
Er was verder niemand, ik kon lekker mijn gang gaan. Bij de opkomende zon het mooie licht kunnen
gebruiken, maar je kunt niet overal tegelijk zijn. Nog aangehaakt bij een excursie, waarbij er
gebouwen opengaan die anders niet toegankelijk zijn. Het israelische stel was ook bij de excursie
aanwezig. Rond het middaguur geluncht. Dat bevalt me prima. Is redelijk goedkoop en ik kan
s'avonds dan met soep oid volstaan. Rond 13.00u afgehaakt. Het wordt anders meer van
het zelfde en tenslotte was ik al zeven uur overal overheen aan het klimmen en onder door aan het
kruipen. Terug in Aus boden ze me een kamer in de lodge aan, maar ik vond het prijsverschil te
groot. De campsite is redelijk druk, er zijn een stuk of acht sites bezet (van de tien).
Zaterdagochtend toch nog een wandeling gemaakt om het landschap vast te leggen. op de terugweg door
een rivierbedding gelopen, waar ik vijf uilen tegen kwam. Ik heb me toen goed georienteerd, zodat ik
de plek met de auto redelijk kon benaderen. Terug met de auto en de telelens. Ik kwam exact goed
uit. Uiteindelijk een uil terug kunnen vinden ondanks zijn schutkleur en wat mooie opnamen kunnen
maken. Ook vliegbeelden. Op naar de volgende bestemming.
Vanaf de kust wat meer naar het noord-oosten naar de namib woestijn. Ik overnacht weer op
de
campsite van een boerderij. Hier zijn we in 2014 ook geweest. Hele prettige mensen en een goede
sfeer. Meestal eet je met het gezin en alle gasten aan een grote tafel
zodat je ervaringen kunt uitwisselen. De boerderij ligt op de grens met het Tirasgebergte, een
gebergte met rood gesteente. We zitten rond volle maan. De bedoeling is om s'nachts bij maanlicht te
fotograferen.
De maan gaat rond 04.00u onder. Misschien kan ik dan nog foto's maken van het melkwegstelsel.
Bij zonsopkomst en zonsondergang is het ook schitterend.