wo 19-02
Onguma is een luxe resort. Ik sta daar uiteraard op de campsite, wat voor campsite
begrippen ook luxe is ingericht. Het is allemaal wat luxer en wat voor mij belangrijk is, is dat er
een bunker aanwezig is die uitkomt bij een waterhole. Vanuit de bunker fotografeer je op waterniveau
dicht bij de dieren die komen drinken. Helaas weer een waterhole zonder dieren, dus
dat valt in het water. Het had zo mooi kunnen zijn. Veel regen. Ik ga het weerbericht eens
raadplegen om te bepalen hoe mijn trip er verder uit zal zien. Om een of andere reden heb ik niets
vastgelegd na morgen, dus ik ben flexibel. Hier naar toe rijdend vooral bezig geweest met lilac
breasted rollers, een schitterende vogel die vooral in vlucht goed tot zijn recht komt, maar helaas
vliegen ze niet op commando en blijven ze ook niet per definitie binnen het scherptegebied van de
camera. Veel experimenteren en veel weggooien maar er zitten genoeg 'keepers' tussen.
do 20-02
Het weer is s'ochtends redelijk, dus tijd voor wat actie. Bij de receptie gevraagd of er ook hiking
trails zijn op het omheinde deel waar de campsite is. Onguma ligt tegen Etosha aan. Er is een
elektrisch hekwerk om de dieren niet van etosha naar onguma te laten komen. Om de campsite zit ook
een hekwerk en om onguma zelf ook weer een hekwerk. De meneer bij de receptie zij dat er geen trails
waren, maar dat ik buiten het hek van de campsite richting de ingang in het buitenste hekwerk kon
gaan. Ik heb al eens gemerkt dat als ze je hier niet helemaal begrijpen ze toch een antwoord geven.
Ik ben dus door het hek om de campsite gelopen en richting het andere hek wat iets van 25 km
verderop staat. Toen ik ca een half uur onderweg was hoor ik een auto aankomen, dus ga ik aan de
kant om ze langs te laten. Maar de auto stopt en een hele mooie dame vraagt verbaasd aan me wat ik
hier doe. Ik leg haar het eea uit, waarop zij zegt, 'maar meneer er lopen hier leeuwen luipaarden en
cheetahs rond.'. Zij gaf aan dat ik moest instappen zodat ze me terug kon brengen. Op mijn vraag of
ze dan die kant op moest, moest ze erg lachen, want volgens haar was het best urgent dat ik van de
weg af ging. Gelukkig zag ze de humor er wel van in. Ik vertelde haar dat ik altijd droomde dat op
een dag mijn leven gered zou worden door een beeldschone vrouw en dat die droom vandaag was
uitgekomen. Zij heeft in ieder geval wat om thuis te vertellen. Het bleek dat de meneer bij de
receptie dacht dat ik met de auto een stuk wilde gaan rijden en dan is de route naar het volgende hek
een prima oplossing. Ik heb dat toen maar gedaan. Weer wezen stoeien met de lilac breasted roller en
er waren ook grijssnavel toks die ik van naam wel kende maar nog niet eerder had gezien. Dat werd
ook wel een succes. De rest van de dag regende het. Als je met zulk weer in frankrijk zou zitten dan
pakte je je boeltje in en ging je weer naar huis. Morgen ga ik naar het zuiden (ipv het noorden) in
de hoop dat het weer daar beter is.
