oog voor details
Kolmanskop is een oude mijnstad (ongeveer 1908) waar diamanten in dagbouw werden verzameld. Een
medewerker van de spoorwegen die het spoor moest onderhouden vond er de eerste diamanten en
toonde ze aan zijn leidinggevende, een Duitser met interesse in de archeologie. Deze herkende de
diamanten en liet ze op echtheid controleren. De duitsers kregen concessies op het gebied en
begonnen het gebied te ontginnen. Het was al snel duidelijk dat er een enorme hoeveelheid
diamant aanwezig was rond dit heuveltje bij Luderitz. Bij maanlicht kropen de medewerkers door
het zand om de schitterende diamanten te verzamelen.
Webshop
Roadtrip Namibie
kolmanskop
Er verrezen al snel allerlei gebouwen, die allemaal bijzonder luxueus waren, omdat er toch geld zat
was. De mensen beschikten zelfs over een soort koelkasten, midden in de woestijn. Er reed een tram,
zodat je als je boodschappen wilde doen kon bellen (ja dat kon hier ook al) of de tram je kon
ophalen en naar de slager brengen. Er was ook een ziekenhuis met het eerste rontgenapparaat van dit
deel van Afrika. Dit apparaat was waarschijnlijk aangeschaft om de medewerkers te controleren, zodat
ze geen diamanten naar buiten konden smokkelen
Toen er elders, ten zuiden van Kolmanskop, grotere diamanten gevonden werden werd het stadje gaande
weg verlaten. Er werd daar een ander stadje gesticht, Oranjemund. Dit ligt in het Sperrgebiet dus
daar kun je normaal gesproken als toerist niet heen.
Het verlaten stadje werd langzaam maar zeker overgenomen door de woestijn, hetgeen prachtige beelden
oplevert. De wind, die hier zo dicht aan de kust, hard waait stuift het zand hoog op. De kamers van
de overgebleven gebouwen licht vol met opgewaaid zand.
Je kunt Kolmanskop tegen een redelijke vergoeding bezoeken. Er zijn rondleidingen waar je aan kunt
deelnemen. Dit is wel aan te raden. De meeste gebouwen mag je op eigen risico in. Sommige gebouwen
zijn alleen tijdens de excursies te bezichtigen.
Je kunt een photographers permit aanschaffen, waardoor je voor zonsopkomst en na zonsondergang
binnen Kolmanskop mag blijven. Je doet er natuurlijk goed aan om de permit een dag van te voren te
kopen, zodat je de volgende dag voor openingstijd al naar binnen kunt. De portier is er rond 06.30u.
Als je je auto voor de slagboom parkeert en je laat je permit achter de voorruit liggen dan verloopt
het allemaal probleemloos.
Kolmanskop bereik je door over de B4 van Aus naar Luderitz te rijden. Ter hoogte van het vliegveldje
van Luderitz
is er een pad linksaf (richting het zuiden). Na een paar honderd meter zie je aan de rechter kant de
slagboom en het huisje van de portier. Buiten openingstijden kun je hier je auto parkeren en je
permit achter de ruit laten. Tijdens openingstijden kun je doorrijden en parkeren bij een soort
restaurant, waar de excursises ook starten.
Ik had mijn photographers permit de dag van te voren gehaald. Ik ben gewoon de dag van te voren bij
de portier langsgereden en kon de permit meekrijgen. Je schijnt de photographers permit ook in
Luderitz bij Desert Deli and Gifts te kunnen krijgen. Ik kon rond 06.00u aan de slag. Het is dan nog
redelijk fris. Je zit niet ver van de zee af en de zee is daar erg koud door de
Benguelastroom. Als de zon opkomt valt het bij sommige gebouwen onder een hoek de kamers binnen die
een mooie compositie mogelijk maakt. Het is wel de kunst om te voorzien voor welke gebouwen dat gaat
gelden. Je hebt niet veel tijd om dit te bekijken en te handelen.
Ik heb een paar uur gefotografeerd, ben toen met de rondleiding meegegaan, daarna weer
gefotografeerd
tot ca 13,00u. In het restaurant wat gegeten en toen weer tot een uur of 15.00u gefotografeerd.
In de middag gaat het harder waaien, wat erg onaangenaam is. Het zand is daar uiterst fijn en gaat
overal tussen zitten. In en uit zoomen met je lens doet je het ergste vermoeden. Ik betrapte mezelf
erop dat ik in herhaling viel dus ik ben bijtijds weer weggegaan.
Ik heb veel HDR opnamen gemaakt, omdat het verschil tussen het donkerste donker en het lichtste
licht te ver uit elkaar lag.
Zoals overal in Namibie, zorg dat je genoeg water meeneemt want ook hier is de luchtvochtigheid
extreem laag, de zon uiterst heet en de wind erg schraal.
Ik had wat apparatuur betreft een statief, groothoek 14-24 2.8 op mijn Nikon D810 full frame en de
24-70 2.8 op de Nikon D500 met APS-C sensor meegenomen. Van lens wisselen is in deze omgeving geen
goed idee. Ik had mijn apparatuur in plastic ziplock zakjes verpakt en gebruikte rain sleeves om
mijn apparatuur tegen het zand te beschermen.
Ik gebruik een draadontspanner of ik pas een ontspanvertraging van 3 seconden toe om onscherpte door
trillingen te voorkomen.
Webshop
Roadtrip Namibie
Alle foto's kolmanskop